CHRIS DINOPOULOS PHOTOGRAPHY

Πάνε μήνες τώρα που το μικρό παιδί, βασανιζόμενο από εφιάλτες, σταμάτησε να κοιμάται ήσυχα τις νύχτες.
Κάθε βράδυ οι ίδιοι εφιάλτες.
Κάθε βράδυ τα ίδια πλάσματα να βεβηλώνουν τον ύπνο του και να μετατρέπουν τα πολύχρωμα όνειρα του σε σκοτεινά.
Αυτή την φορά όμως το μικρό παιδί ήταν αποφασισμένο να πολεμήσει τα πλάσματα των ονείρων του ώστε να μπορέσει να ξανακοιμηθεί ήρεμο.
Έτσι.. φτιάχνοντας ένα ξύλινο σπαθί και κρατώντας το σφιχτά στο δεξί του χέρι, πήγε στο κρεβάτι, έκλεισε τα μάτια του και αποκοιμήθηκε!
Το ταξίδι μέσα στους εφιάλτες ξεκίνησε. Τα πλάσματα ήταν εκεί όπως συνήθιζαν κάθε βράδυ περιμένοντας το μικρό παιδί για να το βασανίσουν.
Σηκώνοντας ψηλά το σπαθί με τα δυο του χέρια φώναξε προς αυτά:
-    Αυτή την φορά δεν θα σας φοβηθώ.. δεν θα με στοιχειώνετε άλλο, θα σας νικήσω!
Ξάφνου το βαθύ γέλιο των πλασμάτων που ακούστηκε, ήταν τόσο δυνατό  που ανάγκασαν το παιδί να πετάξει κάτω το σπαθί κλείνοντας τα αφτιά του.
-    Μα δεν μπορείς να μας σκοτώσεις εδώ…
Απάντησε ένα από τα πλάσματα και συνέχισε:
-    Μπορεί να συναντιόμαστε εδώ στα όνειρα σου, αλλά δεν ζούμε σε αυτό τον κόσμο..
Ζούμε στον πραγματικό σου κόσμο, δίπλα σου, καθημερινά. Κάθε ένα από εμάς είμαστε και ένα πρόβλημα σου στην ζωή. Όσο εσύ τρέφεις τα προβλήματα σου αφήνοντας τα άλυτα, άλλο τόσο τρέφεις και εμάς εδώ.
Και τότε το μικρό παιδί κατάλαβε!
Πως αν τελικά νικούσε τα προβλήματα του δίνοντας μια λύση σε αυτά, τότε θα είχε καταφέρει να νικήσει και τα πλάσματα στους εφιάλτες του.
Και έτσι επιτέλους θα μπορούσε να ξανακοιμηθεί ήρεμο !

 

Φωτογραφία / Κείμενο: Δηνόπουλος Χρήστος